ارتباط بین محتوای کلروفیل برگ و عملکرد دانه تحت شرایط تنش شوری در گندم نان

اندازه‌گیری محتوای کلروفیل برگ معیار مناسبی در برنامه‌های اصلاحی برای افزایش میزان فتوسنتز برگ به‌شمار می‌آید. به‌منظور بررسی ارتباط بین شاخص محتوای کلروفیل و عملکرد در شرایط تنش شوری، 41 ژنوتیپ گندم در مزرعۀ تحقیقاتی مرکز ملی تحقیقات شوری، در دو شرایط نرمال و تنش شوری ارزیابی شدند. شوری آب آبیاری در شرایط نرمال و شور به‌ترتیب 2 و 10 دسی‌زیمنس بر متر بود. نتایج تجزیۀ واریانس نشان داد که ژنوتیپ‎‌های مورد بررسی از نظر صفات محتوای کلروفیل و عملکرد دانه اختلاف معنی‌داری در هر دو شرایط نرمال و تنش شوری داشتند. نتایج مقایسۀ میانگین نشان داد که ژنوتیپ‌های شهریار، روشن و بومی یزد دارای بیشترین میزان عملکرد دانه و همچنین دارای بیشترین محتوای کلروفیل برگ در میان ژنوتیپ‌های مورد بررسی در شرایط تنش شوری بودند. بنابراین می‌توان نتیجه گرفت که در شرایط تنش شوری ژنوتیپ‌های متحمل و دارای عملکرد زیاد از محتوای کلروفیل برگ زیادی برخوردارند. همچنین نتایج همبستگی و تجزیه به عامل‌ها در شرایط تنش شوری نشان‌دهندۀ ارتباط مثبت محتوای کلروفیل برگ با عملکرد دانه بود. بنابراین انتخاب ژنوتیپ‌های با محتوای کلروفیل برگ زیاد در شرایط تنش شوری می‌تواند به انتخاب ژنوتیپ‌های با عملکرد زیاد و متحمل به شوری منجر شود.